Hud Suresi – Arapça ve Türkçe Okunuşu
Hud Suresi Arapça Okunuşu
Hud Suresi Arapça Dinle
Hud Suresi Türkçe Okunuşu
Bismillahirrahmanirrahim.
- Elif lam ra kitabun uhkimet ayatuhu summe fussılet min ledun hakimin habir.
- Ella ta’budu illallah, inneni lekum minhu nezirun ve beşir.
- Ve enistagfiru rabbekum summe tubu ileyhi yumetti’kum metaan hasenen ila ecelin musemmen ve yu’ti kulle zi fadlin fadleh, ve in tevellev fe inni ehafu aleykum azabe yevmin kebir.
- İlallahi merciukum, ve huve ala kulli şey’in kadir.
- E la innehum yesnune sudurehum li yestahfu minh, e la hine yestagşune siyabehum ya’lemu ma yusirrune ve ma yu’linun, innehu alimun bi zatis sudur.
- Ve ma min dabbetin fil ardı illa alallahi rızkuha ve ya’lemu mustekarreha ve mustevdeaha, kullun fi kitabin mubin.
- Ve huvellezi halakas semavati vel arda fi sitteti eyyamin ve kane arşuhu alel mai li yebluvekum eyyukum ahsenu amela, ve le in kulte innekum meb’usune min ba’dil mevti le yekulennellezine keferu in haza illa sihrun mubin.
- Ve le in ahharna anhumul azabe ila ummetin ma’dudetin le yekulunne ma yahbisuh, e la yevme ye’tihim leyse masrufen anhum ve haka bi him ma kanu bihi yestehziun.
- Ve le in ezaknal insane minna rahmeten summe neza’naha minh, innehu le yeusun kefur.
- Ve le in ezaknahu na’mae ba’de darrae messethu le yekulenne zehebes seyyiatu anni, innehu le ferihun fahur.
- İllellezine saberu ve amilus salihat, ulaike lehum magfiretun ve ecrun kebir.
- Fe lealleke tarikun ba’da ma yuha ileyke ve daikun bihi sadruke en yekulu lev la unzile aleyhi kenzun ev cae meahu melek, innema ente nezir, vallahu ala kulli şey’in vekil.
- Em yekulunefterah, kul fe’tu bi aşri suverin mislihi muftereyatin ved’u menisteta’tum min dunillahi in kuntum sadikin.
- Fe illem yestecibu lekum fa’lemu ennema unzile bi ilmillahi ve en la ilahe illa hu, fe hel entum muslimun.
- Men kane yuridul hayated dunya ve zineteha nuveffi ileyhim a’malehum fiha ve hum fiha la yubhasun.
- Ulaikellezine leyse lehum fil ahıreti illen nar ve habita ma sanau fiha ve batılun ma kanu ya’melun.
- E fe men kane ala beyyinetin min rabbihi ve yetluhu şahidun minhu ve min kablihi kitabu musa imamen ve rahmeh, ulaike yu’minune bih, ve men yekfur bihi minel ahzabi fen naru mev’ıduh, fe la teku fi miryetin minhu innehul hakku min rabbike ve lakinne ekseren nasi la yu’minun.
- Ve men ezlemu mimmeniftera alallahi keziba, ulaike yu’radune ala rabbihim ve yekulul eşhadu haulaillezine kezebu ala rabbihim, e la la’netullahi alaz zalimin.
- Ellezine yasuddune an sebilillahi ve yebguneha iveca, ve hum bil ahıreti hum kafirun.
- Ulaike lem yekunu mu’cizine fil ardı ve ma kane lehum min dunillahi min evliya, yudaafu lehumul azab, ma kanu yestetiunes sem’a ve ma kanu yubsirun.
- Ulaikellezine hasiru enfusehum ve dalle anhum ma kanu yefterun.
- La cereme ennehum fil ahıreti humul ahserun.
- İnnellezine amenu ve amilus salihati ve ahbetu ila rabbihim ulaike ashabul cenneh, hum fiha halidun.
- Meselul ferikayni kel a’ma vel esammi vel basiri ves semi’ hel yesteviyani mesela e fe la tezekkerun.
- Ve lekad erselna nuhan ila kavmihi inni lekum nezirun mubin.
- En la ta’budu illallah, inni ehafu aleykum azabe yevmin elim.
- Fe kalel meleullezine keferu min kavmihi ma nerake illa beşeren mislena ve ma nerakettebeake illellezine hum eraziluna badiyer re’y, ve ma nera lekum aleyna min fadlin bel nezunnukum kazibin.
- Kale ya kavmi e reeytum in kuntu ala beyyinetin min rabbi ve atani rahmeten min indihi fe ummiyet aleykum, e nulzimukumuha ve entum leha karihun.
- Ve ya kavmi la es’elukum aleyhi mala, in ecriye illa alallahi ve ma ene bi taridillezine amenu, innehum mulaku rabbihim ve lakinni erakum kavmen techelun.
- Ve ya kavmi men yansuruni minallahi in taredtuhum, e fe la tezekkerun.
- Ve la ekulu lekum indi hazainullahi ve la a’lemul gaybe ve la ekulu inni melekun ve la ekulu lillezine tezderi a’yunukum len yu’tiyehumullahu hayra, allahu a’lemu bima fi enfusihim, inni izen le minez zalimin.
- Kalu ya nuhu kad cadeltena fe ekserte cidalena fe’tina bi ma teiduna in kunte mines sadikin.
- Kale innema ye’tikum bihillahu in şae ve ma entum bi mu’cizin.
- Ve la yenfeukum nushi in eredtu en ensaha lekum in kanallahu yuridu en yugviyekum, huve rabbukum ve ileyhi turceun.
- Em yekulunefterah, kul iniftereytuhu fe aleyye icrami ve ene beriun mimma tucrimun.
- Ve uhiye ila nuhın ennehu len yu’mine min kavmike illa men kad amene fe la tebteis bi ma kanu yef’alun.
- Vasnaıl fulke bi a’yunina ve vahyina ve la tuhatıbni fillezine zalemu, innehum mugrekun.
- Ve yasneul fulke ve kullema merre aleyhi meleun min kavmihi sehıru minh, kale in tesharu minna fe inna nesharu minkum kema tesharun.
- Fe sevfe ta’lemune men ye’tihi azabun yuhzihi ve yehıllu aleyhi azabun mukim.
- Hatta iza cae emruna ve faret tennuru kulnahmil fiha min kullin zevceynisneyni ve ehleke illa men sebeka aleyhil kavlu ve men amen, ve ma amene meahu illa kalil.
- Ve kalerkebu fiha bismillahi mecraha ve mursaha, inne rabbi le gafurun rahim.
- Ve hiye tecri bihim fi mevcin kel cibali ve nada nuhunibnehu ve kane fi ma’zilin ya buneyyerkeb meana ve la tekun meal kafirin.
- Kale seavi ila cebelin ya’sımuni minel ma’ kale la asımel yevme min emrillahi illa men rahim, ve hale beynehumal mevcu fe kane minel mugrakin.
- Ve kile ya ardublei maeki ve ya semau aklii ve gidal mau ve kudıyel emru vestevet alal cudiyyi ve kile bu’den lil kavmiz zalimin.
- Ve nada nuhun rabbehu fe kale rabbi innebni min ehli ve inne va’dekel hakku ve ente ahkemul hakimin.
- Kale ya nuhu innehu leyse min ehlik, innehu amelun gayru salih, fe la tes’elni ma leyse leke bihi ilm, inni eızuke en tekune minel cahilin.
- Kale rabbi inni euzu bike en es’eleke ma leyse li bihi ilm, ve illa tagfirli ve terhamni ekun minel hasirin.
- Kile ya nuhuhbıt bi selamin minna ve berekatin aleyke ve ala umemin mimmen meak, ve umemun se numettiuhum summe yemessuhum minna azabun elim.
- Tilke min enbail gaybi nuhiha ileyk, ma kunte ta’lemuha ente ve la kavmuke min kabli haza, fasbır, innel akıbete lil muttekin.
- Ve ila adin ehahum huda, kale ya kavmi’budullahe ma lekum min ilahin gayruh, in entum illa mufterun.
- Ya kavmi la es’elukum aleyhi ecra, in ecriye illa alellezi fetarani, e fe la ta’kılun.
- Ve ya kavmistagfiru rabbekum summe tubu ileyhi yursilis semae aleykum midraran ve yezidkum kuvveten ila kuvvetikum ve la tetevellev mucrimin.
- Kalu ya hudu ma ci’tena bibeyyinetin ve ma nahnu bi tariki alihetina an kavlike ve ma nahnu leke bi muminin.
- İn nekulu illa’terake ba’du alihetina bi su’, kale inni uşhidullahe veşhedu enni beriun mimma tuşrikune.
- Min dunihi fe kiduni cemian summe la tunzırun.
- İnni tevekkeltu alallahi rabbi ve rabbikum, ma min dabbetin illa huve ahızun bi nasıyetiha, inne rabbi ala sıratın mustekim.
- Fe in tevellev fe kad eblagtukum ma ursiltu bihi ileykum, ve yestahlifu rabbi kavmen gayrekum, ve la tedurrunehu şey’a, inne rabbi ala kulli şey’in hafiz.
- Ve lemma cae emruna necceyna huden vellezine amenu meahu bi rahmetin minna, ve necceynahum min azabin galiz.
- Ve tilke adun cehadu bi ayati rabbihim ve asav rusulehu vettebeu emre kulli cebbarin anid.
- Ve utbiu fi hazihid dunya la’neten ve yevmel kıyameh, e la inne aden keferu rabbehum, e la bu’den li adin kavmi hud.
- Ve ila semude ehahum saliha, kale ya kavmi’budullahe ma lekum min ilahin gayruh, huve enşeekum minel ardı vesta’merekum fiha festagfiruhu summe tubu ileyh, inne rabbi karibun mucib.
- Kalu ya salihu kad kunte fina mercuvven kable haza e tenhana en na’bude ma ya’budu abauna ve innena le fi şekkin mimma ted’una ileyhi murib.
- Kale ya kavmi e reeytum in kuntu ala beyyinetin min rabbi ve atani minhu rahmeten fe men yansuruni minallahi in asaytuhu fe ma teziduneni gayre tahsir.
- Ve ya kavmi hazihi nakatullahi lekum ayeten fe zeruha te’kul fi ardıllahi ve la temessuha bi suin fe ye’huzekum azabun karib.
- Fe akaruha fe kale temetteu fi darikum selasete eyyam, zalike va’dun gayru mekzub.
- Fe lemma cae emruna necceyna salihan vellezine amenu meahu bi rahmetin minna ve min hizyi yevmi iz, inne rabbeke huvel kaviyyul aziz.
- Ve ehazellezine zalemus sayhatu fe asbahu fi diyarihim casimin.
- Ke en lem yagnev fiha, e la inne semude keferu rabbehum, e la bu’den li semud.
- Ve lekad caet rusuluna ibrahime bil buşra kalu selama, kale selamun fe ma lebise en cae bi iclin haniz.
- Fe lemma rea eydiyehum la tesilu ileyhi nekirehum ve evcese minhum hifeh, kalu la tehaf inna ursilna ila kavmi lut.
- Vemreetuhu kaimetun fe dahıket fe beşşernaha bi ishaka ve min verai ishaka ya’kub.
- Kalet ya veyleta e elidu ve ene ecuzun ve haza ba’li şeyha, inne haza le şey’un acib.
- Kalu e ta’cebine min emrillahi rahmetullahi ve berekatuhu aleykum ehlel beyt, innehu hamidun mecid.
- Fe lemma zehebe an ibrahimer rev’u ve caethul buşra yucadiluna fi kavmi lut.
- İnne ibrahime le halimun evvahun munib.
- Ya ibrahimu a’rid an haza, innehu kad cae emru rabbik, ve innehum atihim azabun gayru merdud.
- Ve lemma caet resuluna lutan sie bihim ve daka bihim zer’an ve kale haza yevmun asib.
- Ve caehu kavmuhu yuhreune ileyhi ve min kablu kanu ya’melunes seyyiat, kale ya kavmi haulai benati hunne etharu lekum, fettekullahe ve la tuhzuni fi dayfi, e leyse minkum raculun reşid.
- Kalu lekad alimte ma lena fi benatike min hakk, ve inneke le ta’lemu ma nurid.
- Kale lev enne li bikum kuvveten ev avi ila ruknin şedid.
- Kalu ya lutu inna rusulu rabbike len yasilu ileyke fe esri bi ehlike bi kıt’ın minel leyli ve la yeltefit minkum ehadun illemreetek, innehu musibuha ma esabehum, inne mev’ıdehumus subh, e leyses subhu bi karib.
- Fe lemma cae emruna cealna aliyeha safileha ve emtarna aleyha hicareten min siccilin mendud.
- Musevvemeten inde rabbik, ve ma hiye minez zalimine bi baid.
- Ve ila medyene ehahum şuayba, kale ya kavmi’budullahe ma lekum min ilahin gayruh, ve la tenkusul mikyale vel mizane inni erakum bi hayrin ve inni ehafu aleykum azabe yevmin muhit.
- Ve ya kavmi evful mikyale vel mizane bil kıstı ve la tebhasun nase eşyaehum ve la ta’sev fil ardı mufsidin.
- Bakıyyetullahi hayrun lekum in kuntum mu’minin, ve ma ene aleykum bi hafiz.
- Kalu ya şuaybu e salatuke te’muruke en netruke ma ya’budu abauna ev en nef’ale fi emvalina ma neşa’, inneke le entel halimur reşid.
- Kale ya kavmi e reeytum in kuntu ala beyyinetin min rabbi ve rezekani minhu rızkan hasena, ve ma uridu en uhalifekum ila ma enhakum anh, in uridu illel ıslaha mesteta’tu, ve ma tevfiki illa billah, aleyhi tevekkeltu ve ileyhi unib.
- Ve ya kavmi la yecrimennekum şikaki en yusibekum mislu ma esabe kavme nuhin ev kavme hudin ev kavme salih, ve ma kavmu lutin minkum bi baid.
- Vestagfiru rabbekum summe tubu ileyh, inne rabbi rahimun vedud.
- Kalu ya Şuaybu ma nefkahu kesiren mimma tekulu ve inna le nerake fina daifa, ve lev la rehtuke le recemnake ve ma ente aleyna bi aziz.
- Kale ya kavmi e rahti eazzu aleykum minallah, vettehaztumuhu veraekum zıhriyya, inne rabbi bi ma ta’melune muhit.
- Ve ya kavmi’melu ala mekanetikum inni amil, sevfe ta’lemune men ye’tihi azabun yuhzihi ve men huve kazib, vertekibu inni meakum rakib.
- Ve lemma cae emruna necceyna ?uayben vellezine amenu meahu bi rahmetin minna ve ehazetillezine zalemussayhatu fe asbahu fi diyarihim casimin.
- Ke’en lem yagnev fiha, e la bu’den li medyene kema baıdet semud.
- Ve le kad erselna musa bi ayatina ve sultanin mubin.
- İla fir’avne ve melaihi fettebeu emre fir’avn, ve ma emru fir’avne bi reşid.
- Yakdumu kavmehu yevmel kıyameti fe evredehumun nar, ve bi’sel virdul mevrud.
- Ve utbiu fi hazihi la’neten ve yevmel kıyameh, bi’ser rifdul merfud.
- Zalike min enbail kura nekussuhu aleyke minha kaimun ve hasid.
- Ve ma zalemnahum ve lakin zalemu enfusehum fe ma agnet anhum alihetuhumulleti yed’une min dunillahi min şey’in lemma cae emru rabbik, ve ma zaduhum gayre tetbib.
- Ve kezalike ahzu rabbike iza ehazel kura ve hiye zalimeh, inne ahzehu elimun şedid.
- İnne fi zalike le ayeten li men hafe azabel ahıreh, zalike yevmun mecmuun lehun nasu ve zalike yevmun meşhud.
- Ve ma nuahhıruhu illa li ecelin ma’dud.
- Yevme ye’ti la tekellemu nefsun illa bi iznih, fe minhum şakıyyun ve said.
- Fe emmellezine şeku fe fin nari lehum fiha zefirun ve şehik.
- Halidine fiha ma dametis semavatu vel’ardu illa ma şae rabbuk, inne rabbeke fe’alun lima yurid.
- Ve emmellezine suidu fe fil cenneti halidine fiha ma dametis semavatu vel ardu illa ma şae rabbuk, ataen gayre meczuz.
- Fe la teku fi miryetin mimma ya’budu haula’, ma ya’budune illa kema ya’budu abauhum min kabl, ve inna le muveffuhum nasibehum gayre menkus.
- Ve lekad ateyna musel kitabe fahtulife fih, ve lev la kelimetun sebekat min rabbike le kudiye beynehum, ve innehum le fi şekkin minhu murib.
- Ve inne kullen lemma le yuveffiyennehum rabbuke a’malehum, innehu bima ya’melune habir.
- Festekim kema umirte ve men tabe meake ve la tatgav, innehu bi ma ta’melune basir.
- Ve la terkenu ilellezine zalemu fe temessekumun naru ve ma lekum min dunillahi min evliyae summe la tunsarun.
- Ve ekımis salate tarafeyin nehari ve zulefen minel leyl, innel hasenati yuzhibnes seyyiat, zalike zikra liz zakirin.
- Vasbir fe innallahe la yudiu ecrel muhsinin.
- Fe lev la kane minel kuruni min kablikum ulu bakıyyetin yenhevne anil fesadi fil ardı illa kalilen mimmen enceyna minhum, vettebeallezine zalemu ma utrifu fihi ve kanu mucrimin.
- Ve ma kane rabbuke li yuhlikel kura bi zulmin ve ehluha muslihun.
- Ve lev şae rabbuke le cealen nase ummeten vahideten ve la yezalune muhtelifin.
- İlla men rahime rabbuk, ve li zalike halakahum, ve temmet kelimetu rabbike le emleenne cehenneme minel cinneti ven nasi ecmain.
- Ve kullen nakussu aleyke min enbair rusuli ma nusebbitu bihi fuadek ve caeke fi hazihil hakku ve mev’ızatun ve zikra lil muminin.
- Ve kul lillezine la yu’minuna’melu ala mekanetikum, inna amilun.
- Ventazır, inna muntazırun.
- Ve lillahi gaybus semavati vel ardı ve ileyhi yurceul emru kulluhu fa’budhu ve tevekkel aleyh, ve ma rabbuke bi gafilin amma ta’melun.
Hud Suresi Türkçe Dinle
Hud Suresi Türkçe Anlamı
Rahman ve Rahim olan Allah’ın adıyla.
- Elif, Lam, Ra. Bu, hikmet sahibi ve herşeyden haberdar olan Allah tarafından ayetleri sağlamlaştırılmış,sonra da ayrıntılı olarak açıklanmış bir Kitaptır,
- şöyle ki, Allah’tan başkasına kul olmayın! Ben size O’nun tarafından müjdelemek ve uyarmak için gönderilmiş bir peygamberim!
- Bir de Rabbinizin mağfiretini isteyin, sonra O’na tevbe edin ki, sizi muayyen bir zamana kadar güzel bir şekilde yaşatsın ve her fazilet sahibine, mükafatını versin. Eğer yüz çevirirseniz, haberiniz olsun ki ben sizin için büyük bir günün azabından korkarım!
- Dönüşünüz ancak Allah’adır! O ise, herşeye gücü yetendir!
- Bak onlar O’ndan gizlenmek için göğüslerini büküyorlar! Evet, ama onlar örtülerine bürünürlürken, Allah onların neyi gizlediklerini ve neyi açığa vurduklarını bilir çünkü O bütün sinelerin özünü bilir!
- Yerde rızkı Allah’a ait olmayan hiçbir debelenen yoktur; O, onların duracakları yeri de, emanet edildikleri yeri de bilir. Onların hepsi açık bir kitaptadır.
- O, hanginizin daha güzel davranacağı hususunda sizi imtihan etmek için gökleri ve yeri altı günde yarattı; Arşı su üstünde idi. Böyle iken Allah bilir ya, sen onlara: “Siz öldükten sonra diriltileceksiniz.” dersen, küfredenler kesinlikle: “Bu apaçık aldatmadan başka birşey değildir!” derler.
- Eğer kendilerinden ilerideki sayılı bir süreye kadar azabı geciktirecek olsak, mutlaka: “Onu ne engelliyor?” derler. Azap onlara geleceği gün, artık kendilerinden çevrilecek değildir ve alay ettikleri şey kendilerini sarmış olacaktır.
- Şayet insana tarafımızdan bir nimet tattırıp sonra da onu kendisinden çekip alırsak, şüphesiz ki, o bütün ümidini yitirir ve nankör biri oluverir.
- Şayet ona, dokunan bir sıkıntıdan sonra bir mutluluk tattırıverirsek: “Her halde benden bütün kötülükler gitti.” der ve mutlaka sevinir, övünür.
- Ancak her iki durumda da sabredip güzel güzel işler yapanlar başka; işte onlar için bir bağışlanma ve büyük bir mükafat vardır.
- Şimdi belki de sen, onların: “Ona bir hazine indirilse veya beraberinde bir melek gelse ya!” demeleri yüzünden için sıkılarak, sana vahyolunanın bir kısmını terkedecek olursun. Fakat sen, ancak bir uyarıcısın. Allah ise herşeye vekildir.
- Yoksa: “Onu kendisi uydurdu” mu diyorlar? De ki: “Öyle ise, haydi onun gibi uydurma on sure getirin ve Allah’tan başka gücünüzün yettiğini de çağırın, eğer doğru söylüyorsanız bunu yapın.”
- Eğer bunun üzerine size cevap veremedilerse, artık bilin ki, o ancak Allah’ın ilmiyle indirilmiştir ve O’ndan başka ilah yoktur. Nasıl artık teslim ediyor, İslam’ı kabul ediyorsunuz değil mi?
- Her kim dünya hayatını ve onun süsünü arzu ederse, Biz onlara dünyada yaptıklarının karşılığını tamamen öderiz ve bu konuda kendilerine densizlik yapılmaz.
- Fakat onlar, ahirette öyle olurlar ki, kendilerine ateşten başka birşey yoktur ve orada yaptıkları bütün iyilikler heba olmuştur, bütün yaptıkları boştur.
- Rabbinden açık bir delil üzerinde olan, O’nun tarafından bir şahidin izlediği, ayrıca kendisinden önce bir rehber ve rahmet olarak Musa’nın kitabı bulunan kimse onlara benzer mi? İşte bunlar, ona iman ederler. Gruplardan her kim ona küfrederse, artık onun varacağı yer ateştir, sakın bunda şüpheye düşme; çünkü bu Rabbinden bir gerçektir. Ne var ki, insanların çoğu imana gelmezler.
- Bir yalanı Allah’a iftira edenden dana zalim kim olabilir? Bunlar, Rablerinin huzuruna çıkarılacaklar, şahitler de: “İşte bunlar, Rablerine karşı yalan söyleyenlerdir!” diyeceklerdir. Haberiniz olsun, Allah’ın laneti zalimleredir.
- Onlar ki, Allah yolundan alıkoyarlar ve onu eğriltmek isterler. Ahireti inkar edenler de onlardır.
- Bunlar, yeryüzünde aciz bırakacak değillerdir, kendilerini Allah’tan kurtaracak bir kayırıcıları da yoktur. Onlara azap katlanacaktır. Onlar hem işitmeye tahammül edemiyorlardı hem de görmüyorlardı.
- İşte bunlar kendilerine yazık etmiş kimselerdir ve uydurdukları uydurmaları da kendilerini bırakarak kaybolup gitmişlerdir.
- Şüphe yok ki, onlar, ahirette en çok zarara uğrayanlardır.
- Fakat iman edip güzel işler yapanlar ve Rablerine edeple gönülden itaat edenler, işte bunlar, cennetliklerdir; orada sonsuza dek kalacaklardır.
- Bu iki grubun durumu, kör ve sağır ile gören ve işitenin durumu gibidir. Bunlar hiç eşit olurlar mı? Artık düşünmez misiniz?
- Andolsun ki, vaktiyle Nuh’u kavmine gönderdik. Nuh onlara: ” Ben size azabın sebeplerini ve kurtuluşun yolunu açıklayan bir uyarıcıyım.
- Allah’tan başkasına kulluk etmeyin! Gerçekten ben acı bir günün azabının başınıza gelmesinden korkuyorum!” dedi.
- Buna karşı kavminden küfreden ileri gelenler: “Biz seni sadece bizim gibi bir insan olarak görüyoruz, sana uyanları ise ilk bakışta en aşağılık olanlarımızdan ibaret görüyoruz. Sizin bize karşı bir üstünlüğünüzü de görmüyoruz. Hatta sizi yalancılar sanıyoruz.” dediler.
- Nuh: “Ey kavmim, ne dersiniz? Eğer ben Rabbimden açık bir delil üzerinde isem ve O, bana katından bir rahmet vermiş de size onu görecek göz verilmemişse, onu istemediğiniz halde biz sizi ona zorlayacak mıyız?
- Ey kavmim, ben sizden buna karşı bir mal da istemiyorum. Benim mükafatım yalnızca Allah’a aittir ve ben, o iman edenleri kovacak değilim. Kesinlikle onlar Rablerine kavuşacaklar, ama ben sizi cahillik eden bir topluluk olarak görüyorum.
- Ey kavmim, ben onları kovarsam, beni Allah’tan kim kurtaracak? Artık bir düşünmez misiniz?
- Ben size, “Allah’ın hazineleri benim yanımdadır.” demiyorum. Ne gaybı bilirim, ne de ” Ben bir meleğim.” diyorum. O sizin gözlerinizin horladığı kişiler hakkında: “Allah, onlara hiçbir hayır vermez.” de demem. Onların içlerindekini en iyi bilen Allah’tır. O takdirde zalimlerden olmuş olurum!” dedi.
- Onlar: “Ey Nuh, gerçekten bizimle çok uğraştın ve bizimle yaptığın mücadelede çok ileri gittin. Eğer doğru söyleyenlerden isen, haydi bizi tehdit edip durduğun azabı getir de görelim.” dediler.
- Nuh: “Onu size ancak dilerse Allah getirir ve siz onu aciz bırakacak değilsiniz.
- Eğer Allah sizi helak etmeyi diliyorsa, ben size öğüt vermek istesem de öğüdümün size yararı olmaz. O, sizin Rabbinizdir ve sonunda O’na döndürüleceksiniz!” dedi.
- Yoksa: “Onu uydurdu mu?” diyorlar? De ki: “Eğer uydurdumsa vebali boynumadır. Oysa ben, sizin yüklendiğiniz vebalden uzağım!”
- Bir de Nuh’a vahyolunmuştu ki: “Haberin olsun, kavminden iman etmiş olanların dışında hiçbiri iman etmeyecektir; onun için her ne yaparlarsa gam yeme!
- Bizim gözetimimizde ve vahyimiz dairesinde gemi yap ve Bana o zulmedenler hakkında birşey söyleme; çünkü onlar, boğulacaklardır!”
- O, gemiyi yapıyordu ve kavminden herhangi bir güruh da yanından geçtikçe onunla eğleniyorlardı. Nuh: “Eğer bizimle eğleniyorsanız, biz de sizin eğlendiğiniz gibi eğleneceğiz sizinle!
- İleride rüsvay edecek azabın kime geleceğini ve kalıcı ahiret azabının da kimin başına ineceğini bileceksiniz!” dedi.
- Nihayet emrimiz gelip de tennür (geminin kazanı) kaynayınca Nuh’a: “Her birinden ikişer çift alıp aleyhinde hüküm geçmiş olanların dışında aileni ve iman edenleri gemiye yükle!” dedik. Zaten onunla birlikte pek azı dışında kimse iman etmemişti.
- Nuh: “Binin içine, yürümesi de durması da Allah’ ın adıyladır. Şüphe yok ki, Allah çok bağışlayıcı, çok merhamet edicidir.” dedi.
- Gemi, içindekilerle birlikte dağlar gibi dalgalar içinde akıp gidiyordu ve Nuh ayrı bir yere çekilmiş olan oğluna: “Ay oğlum, gel bizimle beraber bin, kafirlerle beraber olma!” diye seslendi.
- O: “Ben, beni sudan koruyacak bir dağa sığınacağım.” dedi. Nuh: “Bugün Allah’ın emrinden koruyacak yok; meğer ki O rahmet ede!” dedi, derken dalga aralarına giriverdi ve o da boğulanlardan oldu.
- Bir de: “Ey yer, suyunu yut ve ey gök, sende açıl!” denildi ; su çekildi, iş bitirildi, gemi Cudi üzerinde durdu ve bu zalim topluluğa: “Defolun!” denilmişti.
- Nuh Rabbine seslenip: “Ey Rabbim! Elbette oğlum benim ailemdendir, Senin va’din de kesinlikle haktır ve Sen hakimlerin en iyi hükmedenisin!” dedi.
- Allah: “Ey Nuh, O, asla senin ailenden değildir. O, doğru olmayan bir iştir. O halde bilmediğin birşeyi benden isteme! Ben, seni cahillerden olmaktan men ederim.” buyurdu.
- Nuh: “Ey Rabbim, senden bilmediğim şeyi istemekten sana sığınırım. Eğer sen, beni bağışlamaz ve bana merhamet etmezsen hüsrana düşenlerden olurum!” dedi.
- Denildi ki: “Ey Nuh, sana ve beraberindeki kimselerden birçok ümmetlere tarafımızdan bir selam ve birçok bereketlerle in! Daha birçok ümmetleri de ileride faydalandıracağız. Sonra Bizden onlara acı bir azap dokunacaktır.”
- İşte bunlar, sana vahyile bildirdiğimiz gayb haberlerindendir. Bundan önce onları ne sen bilirdin, ne de kavmin. O halde sabret, iyi sonuç Allah’tan korkanlarındır.
- Ad’a kardeşleri Hud’ u gönderdik, onlara: ” Ey kavmim, Allah’a kulluk edin, sizin O’ndan başka hiçbir ilahınız yoktur. Siz yalnızca iftira etmektesiniz.
- Ey kavmim, ben sizden buna karşılık bir ücret istemiyorum; benim mükafatım, ancak beni yaratana aittir. Artık akıllanmayacak mısınız?
- Ey kavmim, Rabbinizden bağışlanmanızı dileyin, sonra O’na tevbe ile başvurun ki, size bolca göğün feyzini, bereketini indirsin, gücünüze güç katarak artırsın; günahkarlar olarak yüz çevirmeyin” dedi.
- Dediler ki: “Ey Hud, sen bize mucize getirmedin, biz ise senin sözünle ilahlarımızı terketmeyiz ve biz sana inanmayız!”
- (54-55) Biz yalnız “herhalde Tanrılarımızın bazısı seni fena çarpmış.” deriz. Hud: “Ben Allah’ı şahit gösteriyorum, siz de şahit olun ki, ben ondan başka, ona ortak koştuklarınızdan hiçbirini tanımıyorum; artık hepiniz toplanın bana istediğiniz tuzağı kurun, sonra da bana bir an bile süre tanımayın!
- (54-55) Biz yalnız “herhalde Tanrılarımızın bazısı seni fena çarpmış.” deriz. Hud: “Ben Allah’ı şahit gösteriyorum, siz de şahit olun ki, ben ondan başka, ona ortak koştuklarınızdan hiçbirini tanımıyorum; artık hepiniz toplanın bana istediğiniz tuzağı kurun, sonra da bana bir an bile süre tanımayın!
- Ben kesinlikle hem benim Rabbim, hem de sizin Rabbiniz olan Allah’a dayanmışım. O’nun perçeminden tutmadığı hiçbir canlı yoktur. Şüphe yok ki, Rabbim doğru bir yol üzerindedir.
- Eğer siz yüz çevirirseniz, ben işte size gönderilmiş olduğum vazifemi size tebliğ ettim. Rabbim sizin yerinize başka bir topluluk da getirir ve siz O’na zerrece zarar veremezsiniz. Rabbim, kesinlikle herşeyi gözetip koruyandır.” dedi.
- Fermanımız geldiğinde Hud’u ve beraberinde iman etmiş olanları tarafımızdan bir rahmetle kurtardık, hem onları ağır bir azaptan kurtardık.
- İşte Ad kavmi, Rablerinin ayetlerini inkar ettiler, peygamberlerine isyan ettiler ve her inatçı zorbanın emrine uydular.
- Hem bu dünyada hem de kıyamet gününde bir lanet cezasına çarptırıldılar. Bak işte, Ad topluluğu Rablerine küfrettiler ve bak işte, defoldu gitti Hud’un kavmi Ad!
- Semud’a da kardeşleri Salih’i gönderdik. O: “Ey kavmim, Allah’a kulluk edin, O’ndan başka bir ilahınız da yoktur. Sizi, yerden O meydana getirdi, yeryüzünde yerleşme ve imar etme gücünü size O verdi; O’nun bağışlamasını isteyin, sonra O’na tevbe edin! Şüphe yok ki, Rabbim yakındır, duaları kabul edendir.” dedi.
- Onlar: “Ey Salih, bundan önce sen, içimizde ümit beslenen bir kişiydin, şimdi bizi babalarımızın tapındığına tapmaktan vazgeçirmek mi istiyorsun? Biz kesinlikle senin bizi davet ettiğin şeyden çok kuşkulandıran bir şüphe içindeyiz.” dediler.
- Salih: “Ey kavmim, ne dersiniz, eğer Rabbimden açık bir delil ile gelmişsem ve bana katından bir rahmet vermişse, O’na isyan ettiğim takdirde beni O’ndan kim kurtarabilir? Demek ki, siz bana zarar vermekten başka birşey yapmayacaksınız.
- Ey kavmim, işte şu Allah’ın dişi devesi size bir mucizedir; bırakın onu, Allah’ın toprağında yayılsın ve ona kötü bir maksatla el sürmeyin. Yoksa sizi yakın bir azap yakalar!” dedi.
- Derken onu tepeleyip öldürdüler. Bunun üzerine Salih onlara: “Evinizde üç gün yaşayın; işte bu, yalanlanamayacak bir tehdittir!” dedi.
- Emrimiz geldiğinde Salih’i ve beraberinde iman etmiş olanları, tarafımızdan bir rahmetle azaptan ve o günün rezilliğinden kurtardık. Çünkü Rabbindir çok güçlü, çok üstün olan.
- O zulmedenleri ise bir müthiş ses yakaladı da yurtlarında çöke kaldılar.
- Sanki orada bir şenlik kurmamışlardır. Bak işte Semud topluluğu gerçekten Rablerine küfrettiler ve bak işte defoldu gitti Semud!
- Andolsun şanıma ki, İbrahim’e de elçilerimiz müjde ile geldi ve “Selam!” dediler. O da: “Selam!” dedi ve durmadan gidip kızartılmış bir buzağı getirdi.
- Ona ellerini uzatmadıklarını görünce kendilerini yadırgadı ve içinde onlara karşı bir korku duydu. Onlar: “Korkma, zira biz Lut kavmine gönderildik!” dediler.
- İbrahim’in zevcesi de ayakta dinliyordu ve bunu duyunca güldü. Bunun üzerine ona İshak’ı müjdeledik, İshak’ın arkasından da Yakub’u.
- Vay dedi zevcesi, “Ben bir kocakarı, kocam da bir ihtiyar iken doğurabilir miyim? Gerçekten bu çok şaşılacak bir şey !
- Elçiler: “Sen Allah’ın işine mi şaşıyorsun ? Allah’ın rahmeti ve bereketi var üzerinizde ey ev halkı, şüphe yok ki, O, övülmeye layık ve lütfü çok olandır.” dediler.
- İbrahim’in korkusu gidip kendisine müjde gelince, Lut kavmi hakkında bizimle mücadeleye girişti.
- Çünkü İbrahim, gerçekten çok yumuşak huylu, yanık kalpli ve sığınandı.
- Elçiler: “Ey İbrahim, vazgeç bundan, çünkü Rabbinin buyruğu geldi ve kesinlikle onlara geri döndürülemeyecek bir azap gelecektir.
- Elçilerimiz Lut’a geldiğinde onların yüzünden fenalaştı, eli ayağı dolaştı ve “Bu, çok çetin bir gündür!” dedi.
- Kavmi ona zıpır zıpır koşup gelmişlerdi, bundan önce de kötü kötü işler yapıyorlardı. Lut: “Ey kavmim, işte kızlarım, onlar sizin için daha temiz; Allah’tan korkun da beni konuklarım arasında rüsvay etmeyin, içinizde aklı başında bir adam yok mu?!” dedi.
- Kavmi: “Herhalde bilirsiniz ki, bizim senin kızlarında hiçbir hakkımız yoktur ve sen bizim ne istediğimizi pekala bilirsin!” dediler.
- Lut: “Keşke benim size karşı bir kuvvetim olsaydı veya çok sarp bir kaleye sığınabilseydim!” dedi.
- Elçiler: “Ey Lut, emin ol, biz Rabbinin elçileriyiz; onlar sana ihtimali yok el uzatamazlar, sen hemen ailenle gecenin bir bölümünde yola çık. İçinizden hiçbir kimse geri kalmasın, ancak karın hariç; çünkü onlara gelen felaket ona da gelecektir. Haberin olsun, onlara va’dedilen zaman sabahtır, sabah yakın değil mi?” dediler.
- Emrimiz geldiğinde, o memleketin üstünü altına geçirdik ve üzerlerine balçıktan pişirilmiş istif taşlar yağdırdık.
- Rabbin katında damgalanmıştı ve bunlar zalimlerden uzak değildir!
- Medyen’e de kardeşleri Şu’ayb’ı gönderdik. Şu’ayb onlara: “Ey kavmim, Allah’a kulluk edin, sizin O’ndan başka hiçbir ilahınız yoktur. Ölçeği ve tartıyı da eksik tutmayın; ben sizi bir refah içinde görüyorum ve ben, sizi kuşatacak bir günün azabından korkuyorum.
- Ey kavmim, ölçeği ve teraziyi tam dengi dengine tutun. İnsanların eşyasına densizlik etmeyin ve yeryüzünde bozgunculuk ederek fenalık yapmayın!
- Allah’ın helalinden bıraktığı kar, sizin için daha hayırlıdır, eğer iman etmişler iseniz. Fakat ben sizin üzerinizde bir gözcü değilim.
- Onlar: “Ey Şu’ayb, atalarımızın taptıklarını terketmemizi veya mallarımız hususunda dilediğimizi yapmamamızı sana namazın mı emrediyor? Herhalde sen çok uslu ve akıllısın !” dediler.
- Şu’ayb: “Ey kavmim, ne dersiniz, eğer ben Rabbimin katından açık bir delil ile gelmişsem ve O, bana kendi katından güzel bir rızık vermişse ne yapmalıyım? Size muhalefet etmemle sizi men ettiğim şeylere kendim düşmek istemiyorum. Ben, yalnızca gücümün yettiği kadar düzeltmeyi istiyorum, başarım da Allah’ın yardımı iledir. Ben yalnız O’na dayandım ve ancak O’na yüz tutarım.
- Ey kavmim, bana karşı çıkmanız, sakın sizi Nuh kavminin veya Hud kavminin ya da Salih kavminin başlarına gelenler gibi bir felakete sürüklemesin! Lut kavmi de sizden uzak değildir!
- Rabbinizden bağışlanma dileyin, sonra pişmanlık duyup O’na yönelin. Şüphe yok ki, Rabbim çok esirgeyici ve sevgi doludur.” dedi.
- Ey Şu’ayb, biz senin söylediklerinin çoğunu iyi anlamıyoruz ve aramızda seni gerçekten güçsüz buluyoruz. Eğer senin yakınlarından beş on kişi olmasaydı, kesinlikle seni taşlayarak öldürürdük. Senin bizim için hiçbir önemin yok! dediler.
- Şu’ayb: “Ey kavmim, benim yakınlarım sizin için Allah’tan daha mı önemli ki, onu arkanıza atıp unuttunuz? Bilin ki, Rabbim bütün yaptıklarınızı kuşatmıştır.
- Ey kavmim, bütün gücünüzle yapacağınızı yapın, ben görevimi yapıyorum. İleride kendisini rüsvay edecek azabın kime geleceğini ve kimin yalancı olduğunu anlayacaksınız! Bekleyin, ben de sizinle birlikte bekliyorum!” dedi.
- Emrimiz geldjğinde Şu’ayb’ı ve beraberinde iman edenleri tarafımızdan bir rahmetle kurtardık. O zulmedenleri ise dehşet verici bir ses yakaladı ve yurtlarında çöküp kaldılar.
- Sanki orada şenlik kurmamışlardı. Bak işte Semud defolup gittiği gibi Medyen de defolup gitti.
- Ululuğuma andolsun ki, Musa’yı da ayetlerimizle ve açık bir delil ile gönderdik.
- Firavun’a ve onun ileri gelenlerine; onlar, Firavun’un emrine uydular. Oysa Firavun’un emri akıllıca değildir.
- Kıyamet gününde kavminin önüne düşecek ve onları suya götürür gibi ateşe götürecektir. O varılan yer de ne fena maslaktır!
- Hem burada hem de kıyamet gününde arkalarından bir lanetle takip edildiler. Bu yapılan destek ne fena destektir!
- İşte bu, medeniyetlerin sana anlattığımız önemli haberlerindendir. Onlardan kalan da var, biçilip yerle bir edilen de var.
- Biz, onlara zulmetmedik, fakat onlar kendilerine zulmettiler; Allah’tan başka taptıkları tanrıları, Rabbinin emri geldiği zaman kendilerine hiçbir yarar sağlamadı ve hasarlarını artırmaktan başka hiçbir işe yaramadı.
- İşte Rabbin, zulmetmekte olan medeniyetleri çarptığı zaman böyle çarpar; çünkü O’nun cezası çok acı, çok çetindir!
- Gerçekten bunda, ahiret azabından korkanlar için kesin bir ibret vardır. O, tüm insanların kendisi için toplanacağı bir gündür; mutlaka görülecek bir gündür.
- Biz, onu ancak belirli bir süre için geciktiriyoruz.
- Onun geleceği günde hiçbir kimse, Allah’ın izni olmadan konuşamayacaktır. Artık onlardan kimi mutsuz, kimi mutludur.
- Mutsuzlar, ateştedirler; çok feci bir soluyuşları ve hıçkırıkları vardır orada.
- Onlar orada gökler ve yer durdukça sürekli kalacaklardır. Ancak Rabbin dilediği süre başka; çünkü Rabbin, dilediğini yapandır.
- Ama mutlu olanlar cennettedirler, Rabbinin dilediği süreden başka, gökler ve yer durdukça onlar orada ebedi kalacaklardır; kesintisiz bir lütuf olmak üzere.
- O halde sakın şunların ibadet edişlerinden şüpheye düşme! Onlar, yalnızca önceden atalarının taptıkları gibi tapıyorlar. Biz de mutlaka nasiplerini kendilerine tamamiyle vereceğiz.
- Andolsun ki, Musa’ ya kitabı verdik de onda anlaşmazlığa düşüldü. Rabbinden önceden verilmiş bir söz olmasaydı, kesinlikle aralarında hüküm verilmiş, bitmiş olurdu. Onlar ise bundan kuşkulu bir şüphe içindedirler.
- Gerçekten her biri öyle kimselerdi ki, Rabbin onlara yaptıklarının karşılığını mutlaka ödeyecektir. Çünkü O, bütün yaptıklarından haberdardır.
- Onun için emrolunduğun gibi doğruluk et; sen ve beraberinde tevbe edenler de böyle olsun ve aşırı gitmeyin! Çünkü O, bütün yaptıklarınızı görür.
- Ve zulmedenlere meyl etmeyin; yoksa size ateş dokunur. Allah’tan başka kayıranlarınız da yoktur;sonra kurtulamazsınız.
- Gündüzün iki tarafında ve gecenin gündüze yakın saatlerinde namaz kıl! Çünkü iyilikler, kötülükleri giderir. Bu, algılaması olanlara bir öğüttür.
- Ve sabret, çünkü Allah iyi davrananların mükafatını ziyan etmez.
- Şimdi sizden önceki devirlerden yeryüzünde bozgunculuğu yasaklayan faziletli kimseler bulunmalıydı. Ancak onlardan, yalnızca kurtardığımız pek az kimselerden başka yok. Zulmedenler ise kendisi ile şımartıldıkları refahın ardına düştüler ve hep suçlu oldular.
- Rabbin ahalisi iyi gidişatlı olan o memleketleri haksızlık yapacak helak edecek değildi ya!
- Rabbin dileseydi, kesinlikle bütün insanları bir tek ümmet yapardı. Oysa ihtilaf edip duracaklardır.
- Ancak Rabbinin rahmeti ile bağışladığı kimseler başka. Zaten onları bunun için yarattı ve Rabbinin: “Andolsun ki, cehennemi tamamen cinlerden ve insanlardan dolduracağım!” sözü tamamen yerine geldi.
- Peygamberlerin haberlerinden kalbini kuvvetlendireceğimiz her türlüsünü sana anlatıyoruz. Bu surede de sana gerçek, mü’minlere bir öğüt ve uyarı geldi.
- İman etmeyenlere de ki: “Siz yerinizde sayarak, yapacağınızı yapın! Mutlaka biz de çalışıyoruz.
- Bekleyin! Her halde biz de bekliyoruz.”
- Bununla beraber göklerin ve yerin sırrını Allah bilir. Bütün işler O’na döndürülür; yalnız O’na ibadet et ve O’na dayan! Rabbin yaptığınızdan ve yapacağınızdan habersiz değildir.
Yorum gönder